Pankaj भटकंती Unlimited™

  • Home
  • BLOG
    • भटकंती
    • PHOTOSHOOT
    • सह्याद्री
    • सहजच
  • GALLERY
  • MEDIA-RECOs
  • ललितचित्र
  • ABOUT -ME
SHARE please

पुन्हा एकदा नळीच्या वाटेने

By Pankaj - भटकंती Unlimited
/ in 2013 नळीची वाट
1 comment
आजकाल हरिश्चंद्रगडाचा पिकनिक स्पॉट झालाच आहे. उगाच खिरेश्वर आणि त्याहून अधिकच सोप्पी अशी पाचनईची वाट अशा वाटांमुळे अट्टल ट्रेकबाज हरिश्चंद्रगडाच्या पंढरीला (खरं तर जत्रा) बर्‍याच अंशी मुकला आहे. तरी अजूनही अशा भटक्यांचा कस लावणार्‍या वाटा बर्‍याच अंशी कमी वर्दळीच्या राहिल्यात. त्यातही खरा कस लागतो तो त्याचे मुख्य आकर्षण असलेला एक किलोमीटर खोल असलेला कोकणकडा नळीच्या वाटेने उभाच्या उभा पायथ्यापासून चढत जाण्यात.

हरिश्चंद्रगड (सिरियसली) करणार्‍या लोकांमध्ये दोन प्रकार असतात.
१. हरिश्चंद्रगड नळीच्या वाटेने करण्याची इच्छा असलेले.
२. हरिश्चंद्रगड नळीच्या वाटेने पुन्हा पुन्हा करण्याची इच्छा असलेले.
मी दुसर्‍या प्रकारातला असलो तरी पहिल्या प्रकारातले ध्रुव, अजय आणि परिक्षित बर्‍याच दिवसांपासून मागे लागले होते. मग काय आम्हांला कसलेही निमित्त चालते.मागल्या वेळी गेलो तेव्हा वाट चुकल्यामुळे बराच वेळ वाया गेला होता. पण यावेळी वाट माहित होती. त्यामुळे यंदा रेकॉर्ड वेळात वर पोचण्याचे ध्येय होते. शिवाय त्या सॅकचे दृष्टीने वजनही कमी ठेवले होते. सख्खा कॅमेरा घरी ठेवून लहानसा कॅमेरा घेतला होता.
पुण्याच्या बाहेर पडायला शुक्रवारचे रात्री साडेआठ झाले. ऐन वेळी अनुप ऊर्फ बोक्या जॉईन होणार होता. तो कल्याणहून डायरेक्ट मोरोशीला पोचणार होता. आणि आम्ह जुन्नर मार्गे माळशेज घाटात जाण्याचा निर्णय घेतला. गणेशखिंड मार्गे. अमावस्येच्या रात्री अकरा वाजता निर्जन अशा गणेश खिंडमार्गे घाटातून अतिशय खराब रस्त्याने गाडी चालवताना खरे तर चोर-लुटारुंचे टेन्शन आले होते. पण आता परत फिरणे आणि आळेफाट्याला जाऊन पुन्हा माळशेजकडे येणे शक्य नव्हते. अजयचा गाड झोपेमुळे खराब रस्त्यावर गाडीच्या मागच्या सीटवर कोप्रा-टू-कोपरा फुटबॉल झाला होता आणि पर्‍या दोन सीटांच्या मधून डोके पुढे काढून टेन्स होऊन समोरच्या काचेतून पाहत होता. माझ्या हाती दांडके आणि ध्रुवच्या हाती स्टिअरिंग. जोरात दामटवीत कसेबसे खिंड पार केली आणि मीही जरासे चेंज म्हणून सिस्टीमवर गाणे लावले. निशःब्द रात्रीला जणू बोल फुटले आणि आमच्या तोंडून सुस्कारे. आम्ही माळशेजला पोचलो. घाट उतरुन "साई-दरबार" हॉटेलमधून हायवेच्या मैलभर आतमध्ये उभ्या असलेल्या बोक्याला उचलला आणि वल्हिवरे aka बेलपाडा गावात पोचलो तेव्हा रात्रीचा दीड वाजला होता. पटकन एका घराच्या ओसरीत आडवे होऊन पडी मारली ती दुसर्‍या दिवशीच्या ट्रेकला विश्रांती म्हणून. नाहीतर झोप कुणाला येणार होती? नळीच्या वाटेचा कंड होता ना सगळ्यांना.
पहाटे जाग आली तेव्हा साडेचार वाजले होते आणि खिडकीतून दिसणार्‍या पूर्वेकडल्या फटफटलेल्या आकाशाच्या तुकड्यात रोहिदासची सावली डोकावली होती. तेव्हाच कोकणकडा साद घालतोय असं वाटून गेलं. तरी बाकी मंडळी अजून झोपेत असल्याने गेल्या वेळची नळीची वाट आठवत तसाच पडून राहिलो. कुठे रस्ता चुकला होता, कुठे वळायचे, कुठेपर्यंत झाडांची सावली आहे हे अजूनही शाबूत आठवत होते. वाटेची उजळणी झाली आणि तोवर बाकी मंडळी उठली. दरम्यान रात्री अजून एक ग्रुप आला होता, ज्यांना नळीची वाट करुन वन-डे रिटर्न जायचे होते. आम्ही मनोमन हसून घेतलं. सकाळी आण्हिकं उरकली तेव्हा बेलपाड्यातून कोकणकड्याचे दृष्य वेड लावत होते. कुठल्याशा पुस्तकात वाचलेलं आठवतं. बेलपाड्यातून दिसणारा कोकणकडा हा भव्य रंगमंचासारखा दिसतो. ज्यावर सुर्याची प्रकाशयोजना हळूहळू सुरु होते. ते आम्ही याचि देहि, याचि डोळा पाहत होतो. कड्याच्या मागून तांबडं फुटलेलं, राकट तरीही आपला दिसणारा कोकणकडा. तालमीतल्या वस्तादासारखा शड्डू ठोकून डाव टाकायला आव्हान देणारा, तरीही कुठे चुकलं तर पाठीवर हलका धपाटा घालून मार्गदर्शन करणारा.


चहा घेऊन कोकणकड्याची वाट चालू लागलो. काही अंतर गेल्यावर काळू नदीचे पात्र हाच आपला ट्रेक रुट होऊन जातो. नळीत गेल्यावर माकडं त्रास देतात, वरुन त्यांची हालचाल झाली तरी दगड-धोंडे कोसळतात म्हणून नळीच्या आधीच  जंगलातल्या नदीच्या पात्रातल्या एका विशाल कातळावर आम्ही टेकलो आणि न्याहारी बाहेर काढली. अजयने आणलेले थालिपीठांचा फडशा पडला. त्यानंतर पुढे हळूहळू झाडी विरळ झाली आणि उरले फक्त दोन्ही बाजूंनी आकाशात घुसलेले नळीचे कातळ. छातीवर येणारा चढ. खुरटी झुडपं आणि कधी डोक्याएवढे उंच कातळ तर कधी नखाएवढे खडे. कधी पुढे एकून पंचवीस-पंचवीस फुटी रॉकपॅचेस. नळीच्या वाटेचे वैशिष्ट्य असे की जेव्हा आपण पूर्णपणे थकतो आणि  exhaust होतो तेव्हा रॉकपॅचेस सामोरे येऊन आव्हान देतात. तिथे दम टिकवून ठेवणे आणि ते पार करुन जाणे यातच या वाटेचे यश सामावले आहे. हलक्या काळजाच्या ट्रेकर्सनी किंवा पिकनिकर्सने या वाटेच्या वाटेला कदापि जाऊ नये.

थोडासा ट्रिकी आणि अवघडसा मुळीचा पॅच चढून, दोराने बॅगा वर खेचून एक धोकादायक ट्रॅव्हर्स मारुन गेलो की एका माथ्यावर पोचतो. तेथून जंगलातून वाट काढत आपण चटके देणार्‍या कातळावरुन एका पठारावर पोचतो. तिथे जराशा गार सावलीला थोडा आराम केला आणि थोडेसे खाऊन घेतले. घरी फोनाफोनी करुन सर्वकाही आलबेल असल्याची वर्दी दिली आणि आम्ही शेवटचा टप्पा ओलांडून कोकणकड्याच्या माथावर पोचलो. दुपारचे दोन वाजले होते. ऊन मी म्हणत होते. पण पुन्हा एकदा नळीच्या वाटेने वर आल्याचा आनंद गारव्यासारखा सुखावत होता. शरीर पूर्णपणे थकले असले तरी मन आता हिंदोळ्यावर झोके घेत होते. कड्याशी आता बरीच वर्दळ असते. तिथेच आमचा मंगेश भेटला. एकदम गळाभेट झाली. छान वाटले त्याला तिथे पाहून. तिथल्याच एका झोपड्यात मिळालेले ताक लिंबू सरबत पिऊन आम्ही जरा आडवे झालो ते सुर्यास्ताच्या वेळेपर्यंत. आताशा बरीच जत्रा जमा झाली होत. उगाच सूर्य हातात धरल्याचे, गिळ्याल्याचे, फुटबॉल सारखा उडवल्याचे फोटो पिकनिकर्स काढत होते. त्यांच्या माकडचाळ्यांना जरा दूर टाकून आम्ही थोडे पुढे गेलो आणि सृष्टीचा तो अवर्णनीय सोहळा अनुभवत बसून राहिलो. जणू काही आज उरलेले रंग सगळे आमच्या अभिनंदनासाठी याही वेळी आकाशात उधळले होते. सुर्यास्तानंतर कोकणकडा निर्मनुष्य झाला तेव्हा आम्ही हाती चहाचे पेले घेऊन तिथे पाय पसरुन बसलो. अजूनही सुर्यास्ताच्या रंगांची आणि आमची खाजगी मैफिल शिल्लक होती. त्यात भीमण्णा, कुमार गंधर्व आणि बासरीच्या काही सुरावटींनी अजून बोनस रंगभरला. आज पुन्हा ते नळीच्या वाटेचे स्वप्न दुसर्‍यांदा पाहिले होते. पुढल्या पिढीला सांगण्यासारखे बरेच काही जमा केले होते. कोकणकड्यावरच मुक्काम करण्याचे स्वप्न बरेच दिवस उराशी बाळगलेले. जेवण केली आणि तेही पू्र्ण केले. अमावस्येच्या रात्री आकशात नक्षत्रांची रांगोळी तेजाळत होती आणि आम्ही त्याखाली उबदार स्लिपिंग बॅगमध्ये उताणे पडून, दोन्ही हात उशाशी घेऊन निद्रेच्या अधीन होत होतो.


सकाळी जाग आली तेव्हा उजाडून गेले होते. वारा मी म्हणत होता. कोकणकड्यावर पुन्हा पिकनिकर्स आले होते. पण आम्ही आमचे उरकून नवीन काही पाहण्याच्या दृष्टीने परतण्याचे बेत करत होतो. फारच कमी लोकांना माहित असलेला बैल घाट आणि कोकण दरवाजामार्गे खाली पाचनईला उतरुन सादडे घाटाने बेलपाडा गाठायचा होता. सुरुवातीला रस्ता सापडला नाही. पण नंतर मिळाला. दरम्यान कड्यात खोदलेल्या पंधरा-वीस पायर्‍या, एक गुहा ज्या आजवर कधीच पाहिल्या नव्हत्या त्याही दिसल्या. कल्याण दरवाजाची वाट ही अतिशय दाट झाडीत लपलेली आहे. तीमार्गे उतरताना तीन दरवाजांची माळ आणि तटबंदीचे काही अवशेष पाहता आले. हा एकदम unexplored रुट बोक्याला माहित होता. परंतु तिथून नाळेतून खाली पाचनईला पोचायला आम्हांला चार तास लागले होते. भर दुपारी पाचनईच्या सपाट रानातून चालत आम्ही मुख्य रस्त्याला लागलो. पाणी शोधून दुपारी चूल पेटवून चहा केला आणि पुन्हा झाडीत लपलेला सादडे घाट शोधला. सादडे/साधले घाट हा असाच एक निरुंद नळीचा मार्ग. दोन्ही बाजूंनी आकशात घुसलेले कडे आणि मधून घसार्‍याची वाट. अतिशय थकवणारा आणि गुडघ्यांची वाट लावणारा सादडे घाटही पूर्ण करुन आम्ही बेलपाड्यात पोचलो तेव्हा संध्याकाळचे सहा वाजले होते. एकूण आठ तासांची उतराई करुन बेलपाड्यात पोचलो तेव्हा मावळत्या रंगात न्हाप्ता बेलपाडा आणि केळेवाडीला पहारा देत होता. धूळ उडवीत गुरे गोठात परतली होती, बाया सरपणाचे ओझे घेऊन वाटेवरुन परतत होत्या. गावात पोरं धुळीत घेळत होती. काही ठिकाणी झाडलोट चालली होती. गावात आलो तशा बॅगा खाली सोडल्या आणि फ्रेश होऊन परतीचा मार्ग धरला.

परत आलोय ते बुटांचे फोड आलेले पाय, सुजलेले खांदे, दुखरे गुडघे, दुखरी पाठ, तारवटलेले डोळे,  असे "स्वीट पेन्स" घेऊन. सोबतीला राठ झालेले केस, करपलेल्या माना, घामेजलेले अंग आणि "सुखी माणसाचा सदर" म्हणजे ट्रेकर्सचे टीशर्ट्स आणि सॉक्स आहेतच.

Related Posts

1 comment:

  1. भटकंती12 March 2017 at 08:14

    पंकज अभिनंदन

    ReplyDelete
    Replies
      Reply
Add comment
Load more...

धन्यवाद !

Subscribe to: Post Comments (Atom)

Popular Posts

  • असेही एक स्वप्न
    एकदा एका माणसाने वाघ पाळला होता. मी तो वाघ पहायला गेलो. त्याची परवानगी घेऊन त्या वाघाला बाहेर फिरायला घेऊन गेलो. बाहेर म्हणजे एकदम बाहेरगा...
  • माझ्याबद्दल थोडेसे...
    :-) “रंगुनी रंगात साऱ्या रंग माझा वेगळा! गुंतुनी गुंत्यात साऱ्या पाय माझा मोकळा!” Even being lost in the crowd I’m still different a...
  • मी भटकंती का करतो?
    "मी भटकंती / ट्रेक्स का करतो?" मला कुणी हा प्रश्न विचारलात एका शब्दात मी म्हणेन "खाज"..!!! हो हेच उत्तर आहे खरे. पण जेव...
  • रतनगड आणि ફારસાન, થેપલો, મુખવાસ
    एसीत बसे, पीसीत घुसे, दिस काढी कसेबसे, हापिसात अशी अवस्था झाली असताना शहरात घुसमटलेल्या जीवाला काहीतरी वेगळे हवे असते. म्हणूनच दिला का...
  • लहानपण देगा देवा, मुंगी साखरेचा रवा...
    आपले वय काय हो? असे कुणी विचारले की आपली प्रतिक्रिया काय असते? मुलींना हा प्रश्न सहसा आवडत नाही. काहींना सरळ उत्तर द्यावेसे वाटेलही. जेष्ठ...
  • सध्या तरी आम्हांला "अमन" पाहिजे
    झाला बरं का आमच्या इकडे पण. आमच्या पुण्याचा नंबर पण लागला. मुंबईच्या जखमा वाहत्या आहेत तोच त्या भेकडांनी इकडे वाकडी नजर केलीच. आमची जर्मन बे...
  • स्वप्नातला ट्रेक: नळीच्या वाटेने हरिश्चंद्रगड
    सह्याद्रीत ट्रेकिंग करणार्‍या लोकांमध्ये २ प्रकार असतात. १. हरिश्चंद्रगड पाहण्याची इच्छा असलेले. २. हरिश्चंद्रगड पुन्हा पुन्हा पाहण्याची इ...
  • कार: पेट्रोल की डिझेल?
    आपल्या अन्न-वस्त्र-निवारा या मुलभूत गरजा भागल्या की माणूस पुढील मोठी स्वप्ने पाहू लागतो. असे़च काहीसे माझे झाले. घर आणि काही कौटुंबिक जबाबदा...
  • फोटोगॅलरी: मुळशी-ताम्हिणीत लपलेला स्वर्गीय तलाव
    पुण्यात राहण्याचा अजून एक फायदा म्हणजे मुळशी धरण आणि त्याच्या आजूबाजूचा परिसर. कितीही वेळा या परिसरात फिरलो असलो तरी प्रत्येक वेळी गेल्यावर ...
  • दिवाळी: आऊसाहेबांची आणि थोरल्या महाराजांची
    ओसरीवर आऊसाहेब जपमाळेचे मणी सारत आजूबाजूला चाललेली लगबग निरखीत होत्या. जपमाळेचा एक वेढा संपल्यावर ती कपाळाशी ‘जगदंब.. जगदंब’ म्हणताना सकाळी ...

Labels

  • 2009
  • 2013
  • 26/11
  • about me
  • analysis
  • anwa
  • aurangabad
  • baglan
  • bangalore
  • bar headed geese
  • beach
  • bedse
  • beyond politics
  • Bhatkanti
  • Bhatkanti Unlimited
  • bhigwan
  • Bhor
  • Bhorgiri
  • Bhuleshwar
  • bike ride
  • bikeride
  • Bikerides
  • birds
  • birthday
  • bliss
  • Blog
  • Cabo-de-Rama
  • calendar
  • Call centre
  • camera
  • camping
  • car
  • caravan
  • Chavand
  • chicken
  • childhood
  • Coastal Prowl
  • current affairs
  • Darya ghat
  • dassera
  • denim
  • dentist
  • destruction
  • Devghar
  • dhakoba
  • dhodap
  • dhom
  • Diveagar
  • diwali
  • Drushtikon-2009
  • eateries
  • eco system
  • English
  • epilogue
  • epilogue 2009
  • exhibition
  • fatherhood parenting 1year
  • fish
  • flamingo
  • flute
  • food
  • food joints
  • frustration
  • fun
  • gallery
  • ganesh
  • german bakery
  • Goa
  • god
  • guide
  • guru
  • Hadsar
  • Harishchandragad
  • Himalaya
  • imagination
  • India
  • invitation
  • JLT
  • jungle
  • Kalavantin
  • Kalsubai
  • Kenjalgad Sahyadri
  • khandala
  • kids
  • king
  • kingdom
  • Konkan
  • Kothaligad
  • Ladakh
  • Ladakh in winter
  • laugh
  • lavangi mirachi
  • letter
  • Letter to government
  • Lonar
  • Lonavla
  • Mahabaleshwar
  • Maharashtra Desha
  • Majorda
  • Malavan
  • malvan
  • marathi
  • martyrs
  • media
  • menavali
  • Monsoon
  • monsoon life
  • mora
  • Mulashi
  • mulher
  • mumbai attacks
  • mutton
  • mysore
  • Naneghat
  • okaka
  • ooty
  • Pabe ghat
  • Padargad
  • Pandavgad
  • panipuri
  • Panshet
  • Peb
  • Peth
  • photo theft
  • PhotographersAtPune
  • photography
  • photoshoot
  • plagiarism
  • Pune
  • Purandar
  • Raigad
  • rain
  • Raireshwar
  • ratangad
  • reading culture
  • responsible youth
  • Rohida
  • sachin tendulkar
  • sadhale ghat
  • Sahyadri
  • salher
  • Sandhan
  • Saswad
  • shabdashalaka
  • shivaji
  • shivjanm
  • shivjayanti
  • shooting techniques
  • Shravan
  • sketch
  • smoke
  • startrail
  • tamhini
  • tarkarli
  • telbel
  • thanale
  • thoughts
  • tourism
  • traffic
  • travel
  • Trek
  • trek safe
  • trekker
  • Tshirt
  • tung
  • Veer
  • Veer Dam
  • Vikatgad
  • wai
  • wedding
  • winter morning
  • woods
  • अकोले
  • अंजनेरी
  • अनुभव
  • अन्वा
  • अंबोली
  • अमितकाकडे
  • आठवणी
  • आठवणीतले दिवस
  • उगाच काहीतरी
  • उद्धव ठाकरे
  • औरंगाबाद
  • कविता
  • कावळ्या
  • काव्य
  • केलॉन्ग
  • कोकणकडा
  • कोकमठाण
  • कोंबडी
  • कोयना
  • खारदुंगला
  • गोंदेश्वर
  • घनगड
  • चंद्रगड
  • चांभारगड
  • चिकन
  • जर्मन बेकरी
  • जिस्पा
  • जीन्स
  • जीवधन
  • झापावरचा पाऊस
  • टीशर्ट
  • ट्रेक
  • डेंटिस्ट
  • ताहाकारी
  • त्रिंबकगड
  • त्सोमोरिरी
  • दसरा
  • दातदुखी
  • दातेगड
  • दासगाव
  • दिंडी
  • दिवाळी
  • दुर्गभांडार
  • दृष्टिकोन२०१०
  • देवता
  • देवराई
  • धुके
  • धोडप
  • नळीची वाट
  • नाणेघाट
  • निमंत्रण
  • नुब्रा
  • पत्र
  • पन्हळघर
  • पर्यटन
  • पाऊस
  • पाऊसवेडा
  • पांग
  • पालखी
  • पावसाळी ट्रेक
  • पुणे
  • पॅंगॉन्ग
  • प्रेमकविता
  • फोटोगिरी
  • फोटोग्राफी
  • बाईक
  • बालपण
  • बासरी
  • बेडसे
  • बॉंबस्फोट
  • भटकंती
  • भंडारदरा
  • भारत
  • भैरवगड
  • मंगळगड
  • मंदिरे
  • मनातले
  • मनाली
  • मराठी
  • मराठी ब्लॉगर्स
  • महाराष्ट्र
  • महाराष्ट्र देशा
  • माझ्याबद्दल
  • मालवण
  • मुळशी
  • मृगगड
  • मैत्रीण
  • मोराडी
  • मोहनगड
  • मोहरी
  • ये रे ये रे पावसा
  • रतनगड
  • राजमाची
  • रायगड प्रभावळ
  • रायलिंगी
  • रोहतांग
  • लडाख
  • लामायुरु
  • लोणार
  • वारी
  • विडंबन
  • विवाह
  • शब्दशलाका
  • शिवजयंती
  • शिवराज्याभिषेक
  • शिवराय
  • शिवाजी महाराज
  • शुभविवाह
  • श्रावण
  • संगीत संशयकल्लोळ
  • समीक्षा
  • सह्यदेवता
  • सह्याद्री
  • साधले घाट
  • सारचू
  • सिन्नर
  • सोनगड
  • स्मरण
  • स्वप्न
  • हरिश्चंद्रगड
  • हिमालय

© Pankaj Zarekar

Popular Posts

  • असेही एक स्वप्न
  • माझ्याबद्दल थोडेसे...
  • रतनगड आणि ફારસાન, થેપલો, મુખવાસ
  • आजची बेजबाबदार(?) तरुणाई

Labels

  • Bhatkanti Unlimited
  • bikeride
  • Harishchandragad
  • marathi
  • photography
  • photoshoot
  • Sahyadri
  • travel
  • Trek

Recent Posts

  • असेही एक स्वप्न
  • माझ्याबद्दल थोडेसे...
  • पाऊसवेडा !
  • रतनगड आणि ફારસાન, થેપલો, મુખવાસ
Designed by - भटकंती अनलिमिटेड
UA-22447000-1